سندروم داون بیماری نیست که با مصرف دارو یا جراحی بهبود پیدا کند؛ بنابراین منظور از درمان این بیماری درمان کوتاه مدت نبوده و به مشکلات سلامتی، وضع دارویی، چالشهای فیزیکی، فکری در افراد مبتلا به این سندروم است. درمانها می تواند از درمان فیزیکی گرفته تا مداخلات اولیه در خصوص این بیماری تا وسایل کمکی، دارو و حتی جراحی گسترده باشد.
بسیاری از کودکان مبتلا به سندروم داون به درمانهای متعددی نیاز دارند. برخی از درمانها برای کمک به این بیماران در رسیدن به درجه ای از قدرت فیزیکی همانند افراد عادی تمرکز می کنند. برخی دیگر هم کمک به مستقل شدن این افراد در سنین بزرگسالی میکنند.
هر چه زودتر کودکان مبتلا به سندروم داون کمکهای پزشکی مورد نیاز را دریافت کنند، بیشتر احتمال دارد به توان بالقوه خود برسند. در حقیقت، کودکان مبتلا به سندروم داون بهتر است از آغاز تولد خدمات درمانی را دریافت کنند. این مداخلات به شکل برنامه های سیستماتیک از درمانها، تمارین و فعالیتهایی است که برای تاخیر پیشرفت در اینگونه کودکان طراحی گردیده است. این مداخلات عمدتاً شامل موارد زیر هستند:
بسیاری از کودکان مبتلا به سندروم داون دارای کمتوانی هستند که پیشرفت فیزیکی آنان را تحت شعاع قرار داده و در صورت عدم توجه به قرار گیری بد بدن منجر خواهد شد. درمان فیزیکی به بهبود عضلهها و قوای آن کمک کرده و به آنان آموزش میدهد تا بدن خود را به صورتی به کار گیرند تا در کارهای روزانه به آنها کمک شود.
کودکان مبتلا به سندروم داون اغلب دهانهای کوچکی داشته و زبانشان بزرگ است و این موجب ایجاد مشکل در حرف زدنشان میکند. این مشکلات در کودکان دارای کم توانی میتواند وخامت بگیرد؛ زیرا تنوس ماهیچه ای می تواند بر صورت نیز تاثیر بگذارد. از دست دادن قدرت شنوایی هم د رعدم بهبود گفتار این بیماران موثر است. با استفاده از گفتار درمانی، کودک مبتلا به سندروم داون میتواند یاد بگیرد که چگونه بر این مشکلات غلبه کرده و بهتر با دیگران ارتباط برقرار نماید. برخی کودکان نیز با استفاده از زبان اشاره اوضاع خود را بهبود میبخشند.
این نوع درمان به کودکان کمک می کند تا مهارت هایی که نیاز به مستقل شدن دارد را فرا بگیرند. این درمان شامل گونه هایی از فعالیتها از یادگیری تا برداشتن اشیاء و غذا خوردن تا لباس پوشیدن میباشد. هدف درمان اینچنینی تبدیل این افراد به افراد بزرگسال مستقل است. این مستقل شدن میتواند در قالب مستقر شدن در خانه جمعی با افراد مبتلا به این سندروم هم باشد.
برای مطالعه بیشتر بر روی لینک اصلی زیر کلیک کنید:
درباره این سایت